مدیریت ، سیستم های مدیریت و آینده قطعه سازان در فضای تجارت آزاد جهانی

حسین عبدی

h.abdi.ceo@gmail.com

 

با آمیزه ای از اطمينان و ترديد مي توان ادعا كرد كه شركت هاي فعال در زنجيره ي تأمين خودرو در مقايسه با صنايع ديگر به لحاظ به كارگيري سيستم هاي نوين مديريتي پيشروتر مي باشند . اين شركت ها هر چه به انتهاي زنحيره نزديكتر مي شويم در آشنايي و مهارت داشتن به سيستم هاي مديريت كيفيت و روش هاي مديريتي در سطوح بالاتري قرار دارند .

شايد بعضي مطلعين ، مشكلات كيفي خودرو ها را ملاك نقض ادعاي فوق قرار دهند و مطلب بالا را ادعايي گزاف برشمرند . اما در واقع چنين نيست . طراحي با كيفيت و ساخت مرغوب ، لوازم و وسايل بسيار گوناگون و متنوعي را مي طلبند كه در ظرفیت اين مجال نيست به آن بپردازيم .

اما براي اينجانب كه برگ هاي صنايع مختلف را تورقي كرده ام به مشاهده نزديك و درك مستقيم ديده ام كه اين چنين است . احتمالا آگهي هاي جذب استخدام نيروهاي كارشناسي و مديريتي را در رسانه های نوشتاری یا همان روزنامه ها ديده ايد كه برخی شرکت ها يكي از شروط  احراز صلاحيت متقاضي را داشتن سابقه ي كار در صنعت خودرو بر شمرده اند . تمام اين شركت ها قطعه ساز خودرو یا مجموعه ساز نيستند و در بين آنها شركت ها و سازمان هايی را از صنايع ديگر نيز مي توانيد ببينيد . درج این عبارت در آگهی های استخدام به خاطر تسلط مديران و كارشناساني كه در صنعت خودرو اشتغال داشته اند بر سيستم هاي مديريتي می باشد .

يكي از دلايلي كه باعث اقبال شركت هاي قطعه سازی به سيستم هاي مختلف مدیریتی و کیفی می شود این است که شرکت های خودروساز یعنی مشتریان ، آن ها را ارزيابي ، آديت و مميزي می کنند و از تأمين كننده و پيمانكار به صورت اجباری درخواست مي كنند و آنها را به رعايت استانداردهاي سيستمي و مديريتي و همچنين برآورده ساختن ويژگي هاي كيفي و فني محصولات ملزم مي نمايند .

به يقین و به طور قطع هر چقدر مشتري اصلي ، يعني شركت هاي خودروساز و مجموعه ساز ، جدي تر ، پيگير كيفيت در محصول و فرآيندهاي ساخت تأمين كنندگان خود باشند اين شركت ها نيز به صورت جدي تر و واقعي تر به رعايت آن سیستم ها كوشش مي كنند .

برگزاري دوره هاي آموزشي و كارگاه هاي آن ، پياده سازي و اجراي واقعي تكنيك ها و روش هاي سيستمي و مديريتي نقطه ي قوت عملكرد شركت هاي فعال در زنجيره ي تأمين قطعات خودرو مي باشد .

همه ما نگران پيوستن به قرارداد تجارت جهاني WTO هستيم كه بر سر صنعت خودرو چه خواهد آمد . قریب به اتفاق صاحبنظران و خبرگان اقتصاد و صنعت بر این باورند که خودروسازان ما با وضعيت كنوني شانسي ندارند.

با این همه ،  قطعه سازان در صورت در پيش گرفتن جدي تر رويكردهاي بهبود در سيستم هاي مديريتي خود ، در فرآيندهاي ساخت و در سطوح عملیاتی و توليد و در پي آن نهادینه کردن کیفیت در محصولات خود براي بقاء و فعاليت در اين عرصه و ارائه محصولات خود به شركت هاي معتبر خودروسازي كه احتمالا در آن موقع پايگاه مونتاژ و توليد خود را در كشور ما برپا خواهند نمود ، بدون شانس و بي فرصت نخواهند بود .

تغيير در نگاه استراتژيك و رويكرد جامع و كلان نگر به پياده سازي ، استقرار و بهبود مداوم و مستمر اثربخشي سيستم هاي مديريت ، تنها شانس و تنها دررو قطعه سازان كشور مي باشد .

تحولات اخير اقتصادي كشور مانند حذف يارانه هاي انرژي و ديگر يارانه هاي دولتي ، تلنگر ، تكانه ها و لرزه هاي خود را ايجاد كرده و گوش ها و نگاه ها را به خود جلب كرد ، زنگ ها به صدا در آمده اند . برخي راه افتاده اند ، عزم خود را جزم كرده و برخی ديگر گيج و مبهوت مانده اند . برون رفت از اين موقعيت خاص و راه پيش رو ، منحصر به يك مسير و يك طريق است ، انتخاب ديگري وجود ندارد . شیوه ای ديگر براي دست يازيدن به آن در دسترس نمي باشد . هدف ، بايستي

توليد ارزان

و

با كيفيت

باشد . اين دو واژه را بايد به خاطر سپرد و به كار گرفت و بهره و منفعت آن را در وهله اول با بقاء و ادامه حیات و در ادامه با توسعه و پیشرفت به چشم ديد .