رهنمودهایی برای اجرای استراتژی ها -  استراتژی های یکپارچگی

حسین عبدی

مشاور مدیریت و سیستم های مدیریت کیفیت

h.abdi.ceo@gmail.com

 

مقدمه

همیشه انتخاب استراتژی های مناسب برای سازمان ها مشکل و تاحدودی پییچیده است. دوستانی که با انواع استراتژی ها آشنایی دارند در هنگام تدوین و انتخاب استراتژی ها با این مسئله روبرو می شوند که کدام استراتژی مناسب تر است.

روش های گوناگونی جهت انتخاب استراتژی ها ارائه گردیده است. با اینحال در این مطلب موقعیت هایی مطرح می گردند و متناسب با آن وضعیت ها استراتژی هایی برای اجرا توصیه می گردند. به عنوان مثال اگر صنعت بالا دست سازمان سودآور است و سازمان شما نیز توانایی اداره ی سازمانی دیگر را به لحاظ توان مدیریتی دارد و صدالبته توان مالی جهت تصاحب آن راهم دارد استراتژی یکپارچگی به بالا توصیه می گردد. بقیه رهنمودها را در زیر می بینید. در مطالب آتی توصیه هایی در مورد دیگر انواع استراتژی ها شامل استراتژی های تمرکز، استراتژی های تنوع و استراتژی های تدافعی نیز ارائه می گردد.

مطالعه ی مطالب  توصیه هایی جهت به کار گیری استراتژي ها با توجه به موقعیت های ماتريس SWOT  و مدیریت استراتژیک - تدوین استراتژی ها   نیز می تواند آگاهی شما را در مرحله تدوین، ارزیابی و انتخاب استراتژی ها افزایش دهد.

 

یکپارچگی / ادغام عمودی به پایین

  • هنگامی که توزیع کنندگان کنونی سازمان، پر هزینه یا غیر قابل اعتبار هستند، یا اینکه نمی توانند نیازهای شرکت را از نظر توزیع و پخش محصولات، تامین کنند.
  • هنگامی که شرکت های پخش یا توزیع کننده محصولات شرکت، دارای ظرفیت یا توان لازم نباشند و نتوانند برای شرکت این امکان را به وجود آورند که از مزیت رقابتی، استفاده کند و در واقع مانع از اجرای استراتژی یکپارچگی عمودی به پایین شوند.
  • هنگامی که شرکت در یک صنعت رو به رشد به رقابت می پردازد و انتظار می رود که این روند با سرعت بیشتری گسترش یابد. این وضع از آن جهت یک عامل به حساب می آید که استراتژی یکپارچگی عمودی به پایین، مانع از این می شود که سازمان فعالیت های خود را متنوع  سازد. البته در زمانی که صنعت مربوط ضعیف یا ناتوان می گردد.
  • هنگامی که سازمان دارای سرمایه و منابع انسانی مورد نیاز است و می تواند برای توزیع محصولات خود، سازمانی جدید را اداره نماید.
  • هنگامی که از نظر تولید محصولات باثبات، دارای مزیت بسیار بالایی است، شرکت باید بدین گونه عمل  کند، زیرا می تواند از طریق گسترش دادن فعالیت ها و اجرای استراتژی یکپارچگی عمل کند، زیرا می تواند از طریق گسترش دادن فعالیت ها و اجرای استراتژی یکپارچگی عمودی به پایین، بر میزان تقاضا برای محصولات خود بیفزاید.
  • هنگامی که شرکت های پخش یا توزیع کننده کنونی، دارای سود ناویژه بسیار بالایی هستند. این وضع ایجاب می کند که شرکت تشکیلاتی را به کار گیرد که بتواند محصولات پر تقاضای خود را به شیوه سودآور، توزیع نماید و قیمت ها را به گونه ای تعیین کند که بتواند در بازار رقابتی از مزایای استراتژی یکپارچگی عمودی به پایین، استفاده نماید.

 

یکپارچگی / ادغام عمودی به بالا

  • هنگامی که عرضه کنندگان کنونی مواد اولیه، قیمت ها را بسیار بالا منظور می نمایند، قابل اعتماد نیستند یا نمی توانند قطعه ها، لوازم، وسایل یا مواد اولیه مورد نیاز را تأمین نمایند.
  • هنگامی که عده عرضه کنندگان مواد اولیه اندک و عده شرکت های رقیب، زیاد است.
  • هنگامی که سازمان در صنعتی به رقابت می پردازد که به سرعت مسیر رشد را می پیماید، این وضع به عنوان یک عامل به حساب می آید،زیرا استراتژی های مبتنی بر یکپارچه  نمودن فعالیت های شرکت مانند استراتژی یکپارچگی عمودی به بالا و یکپارچگی عمودی به  پایین موجب می شوند که توانایی های سازمان در امر تنوع بخشیدن  به فعالیت ها کاهش یابد.
  • هنگامی که یک سازمان دارای سرمایه و منابع لازم است و می تواند سازمان جدیدی را برای عرضه مواد اولیه خود، اداره نماید.
  • هنگامی که مزیت ناشی از قیمت های ثابت از اهمیت بالایی برخوردار است، این به عنوان یک عامل به حساب می آید، زیرا سازمان می تواند بهای تمام شده مواد خام مورد نیاز و در نتیجه قیمت محصولات تولیدی را از مجرای به کارگیری استراتژی یکپارچگی عمودی به بالا تثبیت نماید.
  • هنگامی که عرضه کنندگان کنونی مواد اولیه از سود ناویژه بالایی برخوردار باشند و این بدان معنی است که سازمان می تواند محصولات و خدمات خود را در صنعت مورد نظر، به شیوه ای سود آور عرضه نماید.
  • یک سازمان احساس نیاز می کند که باید منابع مورد نیاز را به سرعت به دست آورد و شرکت مربوطه را خریداری نماید.

 

یکپارچگی افقی

  • هنگامی که یک سازمان بتواند در یک بازار خاص، منطقه یا ناحیه از ویژگی های انحصاری استفاده نماید، مشروط بر این که دولت، شرکت را متهم به نقض قوانین ضد انحصاری ننماید و موجب کاهش یافتن رقابت نشود و نتوان چنین اتهامی را به شرکت وارد کرد.
  • هنگامی که سازمان در یک صنعت رو به رشد رقابت می کند.
  • هنگامی که استفاده نمودن از پدیده ای به نام صرفه جویی مقیاس به عنوان یک مزیت رقابتی به حساب آید.
  • هنگامی که سازمان دارای سرمایه و منابع مورد نیاز باشد و بتواند سازمانی گسترده را به شیوه ای موفقیت آمیز اداره کند.
  • هنگامی که شرکت های رقیب، به سبب نداشتن تخصص مدیریت لازم، دارای مشکل یا ضعف باشند یا اینکه فاقد منابعی باشند که در اختیار این سازمان است. توجه کنید اگر شرکت های رقیب، عملکردی ضعیف دارند و این بدان سبب است که در صنعت مزبور فروش رو به کاهش می رود، به کارگیری استراتژی یکپارچگی افقی، نمی تواند اثربخش باشد.

منبع : مدیریت استراتژیک – فرد . آر . دیوید