مدیر پارسی

این نکته را هنگام تدوین استراتژی های کسب و کار در زمان رکود اقتصادی به خاطر داشته باشید

چند نفر را تصور کنید که با یکدیگر در حال مسابقه دو می باشند.این مسابقه اندکی خاص است و شرایط این رقابت با مسابقات دیگر دویدن، قدری متفاوت می باشد، زیرا مسیر دارای مراحل مختلف و گوناگون می باشد.

قسمتی از مسیر، مشابه تمرین های نظامی یا مسابقات چندگانه، هموار و تمیز نیست و پر از گل ولای می باشد و در قسمت های دیگر، نفرات شرکت کننده بایستی از زیر سیم خاردار بگذرند، ادامه مسیر اما تا انتها صاف و هموار می باشد.

قانون ساده رقابت می گوید که هر کس که می خواهد برنده شود باید در تمام مراحل از قدرت و مهارت خود استفاده کرده و با ارائه تلاش و نمایشی متفاوت، دیگران را پشت سر بگذارد. اما داستان به همین سادگی نبوده و قصه ما به همین سرراستی نمی باشد.

تصور کنید اگر یک نفر از مسابقه دهندگان در قسمت گل ولای و باتلاقی مسابقه با دست زدن به هر فعالیتی بتواند چند متری جلو بیفتد، هنگامی که به مسیر صاف و هموار می رسد می تواند سرعت زیادی بگیرد و در همان زمانی که دیگران با سرعت پایین در حال طی مسیر ناهموار هستند از دیگران بسیار پیش بیفتد.

توجه داشته باشید که حتی اگر سرعت او با دیگران در قسمت هموار مسیر، مساوی هم باشد، فاصله زیاد او با دیگران حفظ خواهد شد.

این مثال از آن رو آورده شد تا گفته شود در زمان فعلی که شرایط اقتصادی بالاخص در بخش صنعت با مسائل و مشکلاتی همراه است، شرکت هایی که بتوانند با طرح ریزی برنامه ها و اجرای اقدامات مناسب، موقعیت بهتری نسبت به رقبا برای خود ایجاد کنند هنگامی که بازار و شرایط صنعت رو به بهبود می رود و از وضعیت کنونی خارج می گردد آن سازمان ها می توانند موقعیتی به مراتب بهتر و جایگاهی بسیار بالاتر را نسبت به دیگر سازمان ها برای خود به دست آورند.

درست است که استراتژی های کاهشی و تدافعی در شرایط رکود بازار از سوی استراتژیست ها توصیه می گردد اما این بدان معنا نیست که سازمان ها از برنامه ریزی جهت کسب آمادگی و زمینه سازی جهت حرکتی سریع و جهش گونه در هنگام گشایش بازار دست بکشند.

طبیعی است که همه ی شرکت ها توانایی این مهم را ندارند. شرط لازم و اولیه چنین حرکت و چنین فعالیتی، توان مدیریتی بالای مدیران ارشد یک سازمان می باشد که بتوانند با دیدی باز و نگرشی وسیع نسبت به تحلیل وضعیت فعلی بازار و محیط بیرونی و همچنین ارزیابی شرایط درونی سازمان خود اقدام نمایند. آن ها باید دورنما و چشم اندازی را ترسیم نمایند تا راه را در تاریکی نپیمایند و مسیر را چراغ خاموش گذر نکنند. یعنی دانسته و فعالانه و نه غافل و منفعلانه عمل نمایند.

عامل مهم دیگر، توانایی بالفعل سازمان در انجام برنامه هایی است که طراحی می نماید. این بدان معناست که سازمان به جهت تأمین منابع و امکانات لازم جهت تحقق بخشیدن به برنامه های طراحی شده جهت دستیابی به اهداف، توانایی لازم را داشته باشد.

همیشه مسائل نامطلوب و ناخوشایند، تهدید صرف نیستند و سکه همیشه دورو دارد. فرصت و تهدید معمولا دو روی یک سکه اند این نگرش شماست که می تواند نوع واکنش شما را نسبت به مسائل تعیین کند.

حسین عبدی - h.abdi.ceo@gmail.com